Drodzy Pacjenci, choroba Alzheimera to jedno z najczęstszych zaburzeń o charakterze neurodegeneracyjnym, a jednocześnie dolegliwość skrywająca nadal wiele tajemnic. Szacuje się, że obecnie ok. 55 milionów osób na świecie cierpi z powodu demencji, a w roku 2050 liczba ta wzrośnie do 139 milionów. Nic zatem dziwnego, że naukowcy poświęcają chorobie Alzheimera sporo uwagi starając się rozszyfrować stojące za nią mechanizmy. Kolejnym krokiem w tym kierunku wydają się być wyniki doświadczenia opublikowane niedawno w czasopiśmie Nature. Co konkretnie zauważyli badacze? Jak nowe okrycie wpływa na nasze postrzeganie choroby i formy jej terapii? Zapraszamy do lektury!
Próbując lepiej zrozumieć Alzheimera naukowcy przeanalizowali tkankę mózgów osób, które umarły z tą chorobą, a następnie porównali je z grupą kontrolną osób, które nie miały Alzheimera. Co się okazało? Otóż w mózgach osób dotkniętych chorobą zauważono złogi tłuszczu składające się z trójglicerydów wzbogaconych kwasami tłuszczowymi charakterystycznymi dla tłuszczów roślinnych i zwierzęcych. Trzeba tu podkreślić, że kwasy tłuszczowe akumulują się w mózgu w czasie naturalnego procesu starzenia się, jednak w normalnych okolicznościach zachodzi to bardzo powoli. Za to w obecności specyficznego genu predysponującego do Alzheimera, zjawisko to ulega znacznemu przyspieszeniu. Następnie, naukowcy, chcąc sprawdzić, gdzie konkretnie akumulują się złogi tłuszczu, przeprowadzili badanie z wykorzystaniem kontrastu. Okazało się, że gromadzą się one wokół specyficznych płytek białkowych.
I choć temat wymaga dokładniejszego zgłębienia, wszystko wskazuje na to, że badanie to może być ważnym krokiem w kierunku lepszego poznania patogenezy Alzheimera i roli jaką odgrywa tu metabolizm lipidów. W dalszej perspektywie może to pomóc opracować nowe, skuteczniejsze formy leczenia tej choroby. Tutaj badacze podkreślają jednak, że zadanie nie należy do najłatwiejszych, ponieważ zarówno wspomniane tłuszcze, jak i związane z nimi białka pełnią poza mózgiem ważne funkcje. Co za tym idzie, ewentualny nowy lek musi działać wybiórczo, pomagać zapobiegać niepożądanym zmianom w mózgu, a jednocześnie nie upośledzać funkcjonowania organizmu.
Na koniec warto jeszcze dodać, że „tłuszczowy model dolegliwości” nie jest czymś całkiem nowym. O nadmiarze tłuszczu w mózgach chorych pisał już w 1906 roku sam Alois Alzheimer, jednak w owym czasie spostrzeżeniu temu nie poświęcono zbyt wiele uwagi, a wkrótce odeszło ono w niepamięć. Dopiero całkiem niedawno naukowcy ponownie poszli tym tropem dowodząc dowodząc jednocześnie jego słuszności.
