Drodzy Pacjenci, dzisiaj postanowiliśmy wziąć na warsztat torbiele nerek. Dlaczego taki temat? Ponieważ są to jedne z najczęściej występujących zmian dotyczących nerek. Występują u około 30% społeczeństwa, a im starszą grupę wiekową bierzemy pod uwagę, tym liczba ta będzie większa. Wiemy też, że często budzą one Wasz niepokój, dlatego poprosiliśmy naszego specjalistę, dr n. med. Marcina Lisaka o przybliżenie zagadnienia. Zapraszamy do lektury!
Zwykle torbiele występują pojedynczo, nie dają żadnych objawów i, co za tym idzie, wykrywane są przypadkowo, podczas USG jamy brzusznej. Ich wielkość bywa mocno zróżnicowana, najmniejsze wykrywalne mogą mieć zaledwie kilka milimetrów, a największe nawet kilkanaście centymetrów. Najczęściej mamy do czynienia z tzw. torbielami prostymi, przypominającymi pęcherzyk, wypełnionymi płynem przestrzeniami w obrębie miąższu nerek. Jak już wspomniano, raczej nie dają żadnych objawów, jeżeli jednak ich wielkość przekroczy 5 cm mogą powodować dolegliwości bólowe, uczucie ucisku i pełności w jamie brzusznej oraz nieswoiste objawy żołądkowo-jelitowe.
W większości przypadków torbiele proste nie wymagają leczenia, a jedynie obserwacji (USG raz w roku). Sprawa wygląda inaczej w przypadków dużych zmian lub takich, które powodują dyskomfort. W ich przypadku decyzja należy do urologa, który zdecyduje o dalszym postępowaniu: usunięciu metodą chirurgiczną lub laparoskopową. Tutaj trzeba jednak zaznaczyć, że skuteczność takiego zabiegu bywa różna, ponieważ torbiele mają tendencję do odnawiania się.
Chociaż obecność torbieli prostych nie wiąże się z ryzykiem dla pacjenta i nie są one traktowane jako zmiany przednowotworowe, to jednak nie należy ich lekceważyć – okresowo wskazane jest wykonanie kontrolnego badania obrazowego (najczęściej wystarczy USG jamy brzusznej). W przypadku zaś tzw. torbieli złożonej, tzn. takiej, która ma nieregularny kształt, której grubość ściany jest odcinkowo różna, posiada mikrozwapnienia, lub niejednorodną treść w tym szczególnie komponentę tkankową w swoim obrębie albo nieregularne przegrody, wymagać to może dodatkowych badań – najczęściej wykonania tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
Warto też wspomnieć o innych, choć zdecydowanie rzadszych zmianach. Są to torbiele wrodzone oraz torbielowatość nerek. W pierwszym przypadku mamy zwykle do czynienia ze zwyrodnieniem wielotorbielowatym charakteryzującym się występowaniem licznych, wypełnionych płynem torbieli w korze i rdzeniu nerek. Zmiany te rozwijają się, a z czasem zastępują normalną tkankę, co prowadzi do niewydolności nerek. Jeśli natomiast chodzi o drugą przypadłość, to najczęściej towarzyszy ona przewlekłej niewydolności nerek. Ponadto, w niektórych przypadkach torbiele nerek mogą być efektem chorób wrodzonych, takich jak gąbczastość rdzenia nerek. Częściej pojawiają się również u pacjentów cierpiących na nadciśnienie tętnicze, dializowanych lub z upośledzoną funkcją nerek.
Chociaż w przeważającej liczbie przypadków torbiele nerek nie wymagają leczenia, to jednak zawsze warto skonsultować je ze specjalistą w dziedzinie chorób nerek – urologiem lub nefrologiem podkreśla nasz specjalista, dr n. med. Marcin Lisak.
