Skip to main content

Ortopeda radzi – uszkodzenie łąkotki

Drodzy Pacjenci, łąkotki to dwie elastyczne struktury w kształcie półksiężyca umiejscowione w kolanie. Ich zadanie sprowadza się do absorbowania wstrząsów, przenoszenia obciążeń w stawie, a także zabezpieczania tkanki stawowej przed ścieraniem. Pełnią również funkcję wspomagającą w obiegu płynu stawowego oraz zwiększają dopasowanie powierzchni stawowych. Krótko mówiąc na ich „barkach” spoczywa naprawdę wiele, nic zatem dziwnego, że czasami ulegają uszkodzeniom. W tym jednak miejscu wypada zadać sobie kilka pytań. Co jest najczęstszą przyczyną owych urazów? Jakie mogą być objawy? Jakie są rodzaje patologii łąkotki i na czym polega terapia? Z wyjaśnieniami spieszy nasz specjalista, lek. ortopeda Grzegorz Stempiński.

Najprościej rzecz ujmując, do uszkodzenia łąkotki najczęściej dochodzi w wyniku urazów lub zmian degeneracyjnych. Pierwsze mogą być spowodowane przeciążeniem stawu kolanowego wywołanym nadmierną aktywnością fizyczną. Co za tym idzie, najczęściej dotykają zawodowych sportowców oraz zbyt intensywnie ćwiczących amatorów. Na tym jednak nie koniec. Bardzo często u źródła problemu stoją urazy spowodowane np. wypadkiem na nartach czy na rowerze. Czy to jednak znaczy, że taka kontuzja nie grozi osobom unikającym sportu? Niestety nie! Nabawić się jej możemy również podczas codziennych czynności w wyniku każdego ruchu skrętnego kolana, czyli w trakcie siadania, kucania czy nawet spacerując. Jeśli natomiast chodzi o drugą kwestię, czyli zmiany zwyrodnieniowe, to najczęściej skarżą się na nie starsi pacjenci. W ich przypadku dochodzi zwykle do osłabienia struktury łąkotek lub do pojawienia się torbieli wewnątrz stawu kolanowego.

Wśród najbardziej charakterystycznych objawów uszkodzenia łąkotki należy wspomnieć ostry i nagle pojawiający się ból odczuwany w bocznej lub przyśrodkowej części kolana, który zwykle nasila się podczas klękania oraz chodzenia. 🚶‍♂️ Ponadto pacjenci często skarżą się na sztywnienie kolana, „przeskakiwanie” w stawie, a także na ograniczony zakres ruchu podczas zginania i prostowania nogi. W niektórych przypadkach pojawia się też zmiana obrysu stawu i wrażenie ciepła.

Uszkodzenia łąkotki możemy podzielić ze względu na miejsce występowania. Mówimy wtedy o patologii rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej, części centralnej łąkotki przyśrodkowej, rogu przedniego łąkotki przyśrodkowej oraz łąkotki bocznej. I choć samo rozpoznanie problemu nie nastręcza zwykle wielu problemów, jednoznaczną diagnozę wystawia zawsze lekarz ortopeda. Podstawą jest dokładny wywiad dotyczący okoliczności powstania urazu oraz badanie fizykalne. Następnie, w zależności od potrzeby specjalista zaleca dalszą diagnostykę, najczęściej USG lub rezonans magnetyczny.

O możliwościach leczenia zawsze decyduje lekarz. Jeśli problem nie jest zaawansowany zwykle wystarcza leczenie zachowawcze polegające na odciążeniu stawu, rehabilitacji i przyjmowaniu środków farmakologicznych. W przypadku cięższych uszkodzeń konieczny może być natomiast zabieg chirurgiczny. W zależności od potrzeby sprowadza się on do usunięcia uszkodzonego fragmentu łąkotki, dokonania naprawy jej struktury poprzez nałożenie szwów lub zrobienia przeszczepu. Co ważne, po takim zabiegu pacjent musi zostać unieruchomiony na ok. 4-6 tygodni, a następnie powinien poddać się rehabilitacji połączonej z fizjoterapią – tłumaczy lek. ortopeda Grzegorz Stempiński. Dobre efekty dają tu zabiegi laserowe, krioterapia oraz leczenie polem magnetycznym.

Maciej Skrzetuski

Author Maciej Skrzetuski

More posts by Maciej Skrzetuski